Menu
Positief ingestelde levensgenieter. Sensitieve diepzielduiker. Rustbrenger. natuur-beminner.
En vooral, steeds meer echt mezelf!
Meer pure, zachte, authentieke, hartelijke liefde in de wereld laten stromen. Ik geloof dat wie helemaal zichzelf kan en durft te zijn en leeft vanuit zijn/haar ware natuur, liefdevoller omgaat met zichzelf en de ander.
Be the change, you want to see in de world
Veel vrouwen misten als kind, net als ikzelf, de emotionele geborgenheid en/of veiligheid om helemaal zichzelf te kunnen en te mogen zijn. Onze moeders ook. Ook zij groeiden op in een maatschappij waar vrouwelijke energie werd ondergewaardeerd.
Hierdoor sloten we ons, als jonge meisjes, uit zelfbescherming van onze moeders af en zo ook van het vrouwelijke, sensitieve, intuïtieve, emotionele deel in onszelf en van ons eigen lichaam. We leefden in ons hoofd en zochten aandacht, liefde, aanvaarding en (valse) veiligheid in de buitenwereld. Daarvoor pasten we ons aan aan het oordeel en het wenselijke gedrag van onze omgeving en de mannelijk-gerichte maatschappij. Het werd onze 2de natuur.
Die 2de natuur voelt nu voor vele vrouwen als een beklemming, een masker dat het werkelijke Zijn verbergt en beknot. Ze voelen zich moe, ziek, bezwaard omdat hun innerlijke, ware natuur niet wordt gevoeld, geleefd en vervuld.
20 jaar lang was ik de zachte, enthousiaste kleuterjuf, met de gave een warme, rustgevende en respectvolle klassfeer te creëren. Als veilige groei-bedding waarin elk kind zichzelf mocht zijn, kon groeien in eigen kracht en mogelijkheden. Ik creëerde voor hen, met hart en ziel wat ik zelf had gemist. Mijn altijd lachende gezicht verborg een leegte in mij.
Uiterlijk blij en rust uitstralend; onrustig, leeg en eenzaam binnenin. Als een holle boom. En, ohja, ik holde mezelf voorbij. Puur op daadkracht, vanuit een druk op mezelf. Ik moest en ik zou het kunnen en het liefst helemaal alleen! Mijn blik gericht op de buitenwereld, pleasend, perfectionistisch uitreikend naar een compliment dat mijn zelfwaarde deed groeien, tot een mening van een ander me weer deed wankelen. Mijn zo actieve hoofd maalde nog meer piekerende rondjes…maar ik bleef lachen.
En hollen!
Met de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, startte rond mijn 23ste mijn persoonlijke ontwikkelings- en bewustzijnspad. Een lange tocht naar binnen, van denken naar voelen. Terwijl ik mijn emoties durfde toelaten, smolt mijn hart open. Het vulde zich met (zelf)liefde en dankbaarheid. Mijn zelfwaarde groeide en ik nam de verantwoordelijkheid voor de innerlijke blokkades die ik tegenkwam. Ik fikste, pakte aan, boog om wat me niet meer diende. Ik werkte en boetseerde aan mezelf om te worden wie ik wilde zijn.
Mijn ware, natuurlijke Zijn, nog steeds voorbij hollend.
Tot hollen niet meer ging, na een 2de burn-out en een relatiebreuk die kort daarna volgde. Ik besliste dat mezelf verder uithollen genoeg was geweest. Ik had genoeg van hard werken. Ook aan mezelf! Ik sprong, volgde mijn hart, verliet het onderwijs en werd voltijds zelfstandige.
Ik hoorde de roep van de drum, luisterde naar zijn krachtige uitnodiging en zakte dieper in mijn vrouwelijke, sensuele kracht. En de natuur waar ik altijd tot rust kwam, werd mijn thuis. Ik ging er wonen. Klein en in alle eenvoud. Back to basic.
Ik vertraagde en verstilde. En kwam helemaal thuis bij mijn eigen, natuurlijke basis.
In de vertraging vond ik mijn eigen ritme.
In de verstilling, leerde ik luisteren naar en ontvangen wat diep in me leeft. Ik omarmde en aanvaardde het steeds beter. Mijn zelf-oordeel loste zacht.
In de overgave aan de dragende Aarde, voelde ik me deel van een veel groter geheel en landde ik dieper in mijn eigen schoot. Ik vond er een warme, stille, krachtige bedding. Een dragende aarde in mezelf.
Waardoor ik nu steeds beter kan voelen en mezelf kan geven wat ik nodig heb, bewust nee durf zeggen, hulp durf vragen en ontvangen. Me zachtmoedig staande houd als iets in of buiten mezelf me overweldigt.
Ik kan mezelf steeds beter dragen, als een krachtige boom, meewiegend op de wind des levens, steviger geworteld in mijn vrouwelijke, bekken-energie en wijsheid.
Gevuld van binnenuit. Vervuld.
Thuisgekomen in mijn ware natuur.
Zelfontplooiing is altijd m’n drive geweest. Maar ik word ook echt warm wanneer ik anderen zie ‘groeien’. Vroeger de kinderen in de klas. Maar nu de vrouwen die ook zoekend zijn in het ontdekken en leven vanuit hun authentieke natuur. Het voelt voor mij mijn weg om wat de verbinding met de dragende Aarde mij bracht, door te geven. Dankbaar, verwonderd en gedragen.
Ik verdiepte me in de magie van de natuur en de drum, volgde een opleiding tot coach in de natuur en laat die ervaring in mijn begeleiding samen smelten met mijn eigen opgebouwde ZIJNskracht, innerlijke rust en wijsheid.
Vandaaruit begeleid ik je graag om de sleutel te vinden en de poort naar jouw ware natuur en innerlijke draagkracht te openen. En steeds meer thuis te komen bij jezelf.
De verandering in de wereld, zal komen van de westerse vrouw.
Als meer vrouwen thuiskomen bij hun ware, vrouwelijke, natuurlijke Zijn zal dat een dragende kracht voor verandering vormen hier op aarde.
Voor een liefde-en respectvollere, authentieke samen-leving.
Dan maak ik met plezier tijd voor je vrij.
Ik hoor graag wat je bezighoudt, waar je naar verlangt.
Dan bekijken we samen hoe ik jou kan begeleiden en of er een klik is. De kracht en impact van onze samenwerking hangt voornamelijk af van de mate hoe we resoneren met elkaar.
Pas daarna beslis jij of je met mij als coach aan je zijde, je tocht naar binnen verder wilt bewandelen.
Of heb je vragen over één van de activiteiten die ik aanbied. Contacteer me gerust.
0486/143.134
Mieke Hillaert – Dragende Aarde
Rue Sartiau 22, 7911 Oeudeghien
Made with ❤ with Elementor